Draculas in het paradijs
26 november 2011 - Abel Tasman National Park, Nieuw-Zeeland
De Maori goden hadden op een dag het prachtige Nieuw-Zeeland gemaakt: alleen ontstond toen het probleem dat iedereen er wilde blijven. Daar hebben ze het volgende op gevonden: ze hebben de sandfly (no-see ums) geschapen. Dit zijn de kleine dracula's die aan de westkust huis houden. De vrouwtjes zijn op zoek naar bloed en vervolgens is er weer een gezin gesticht. De beten jeuken enorm en er is een goede handel in insectwerende vloeistoffen. Het laatste advies was als volgt: doe een sandfly onder je tong (dood of levend?) en dat houdt de rest weg. Nog niet uitgeprobeerd, dus blijkbaar nog niet wanhopig genoeg!
We zijn inmiddels aangekomen in een klein stukje paradijs, het Abel Tasman National Park. Stel je voor: turquoise zee, prachtige baaien, goudgeel zand, mooie wandelmogelijkheden, zeehonden, lekker glas Nieuw-Zeelandse wijn of een biertje ...... Zo houden we het nog wel even uit. Je kan hier alleen komen met een watertaxi en we verblijven in een kleine ecolodge, waar we in de watten gelegd worden. De weg hierheen was ook prachtig langs de ruige Westland kust, alsof we niet weg zijn uit ons eigen Wesland (erg veel bochten, dus maximum snelheid rond de 50 km per uur). We gaan nu weg om een stuk te lopen van de Abel Tasman track (veel mensen lijken bezorgd te zijn om Henk, maar hij kan het!! met 2 vingers in z'n neus) en komen dan met de watertaxi weer terug.
En Ad: we hebben de split-apple rock gezien!! Mooi joh!!!!!!!!
Groetjes van Henk en Karin
Omdat we begrepen dat je niet thuis zult zijn met je verjaardag, langs deze weg van harte gefeliciteerd en alle goeds voor je nieuwe levensjaar.
Wat een fantastisch reisverslag trouwens.
Nog een heel fijne reis verder en tot ziens in ons koude kikkerlandje.
Veel lieve groetjes, Kees en Anne