Cappadocie

Beste mensen,

Even een berichtje over onze tour met paard en wagen/ We werden opgehaald door Adil, die zeker 10 woorden Engels sprak. Hij had een klein paardje bij zich, genaamd Ad en een oude boerenkar met een kleed er in. Ik kon er overdwars in en Henk zat achterop. Toen we reden moesten we denken aan het lied van Zonneveld De kar ratelde over de keien. Als het bergaf ging gleed het paardje over de gladde stenen en dat gaf niet zo n prettig gevoel, ik kreeg al een soort van tekenfilm gevoel. Maar de tocht was top/ Adil kon prachtig in het Turks vertellen en dat was toch wel redelijk te begrijpen. Hij had een Turks tovercolbert aan. Hij haalde daar appeltjes, messen, snoepjes, sigaretten uit. Ad zat met zijn achterwerk dicht op de kar en gebruikte als turbo vaak verbrandingsgassen. Vervolgens toverde Adil weer een flesje met Turkse olie tevoorschijn en we werden daarmee dik ingesmeerd. Je voelde je ook als een toeristische attractie, want nu weten we hoe het voelt als auto s stoppen om foto s te maken! De kuilen in de weg waren voor Henk moeilijk te zien, dus hij moest zich goed vastklampen en alles wat ooit beneden zat, zit nu boven bij hem! Mooie dingen bezocht onderweg en o.a. door een rivierbedding gereden. Na afloop van de tocht werden we nog binnen gebracht bij de familie van Adil, waar we verwend werden met lekkere broodjes en abrikozen. Adil vond het erg leuk als er foto s van hem gemaakt werden en hij wilde mij zelfs op de arme Ad hijsen. Er zijn grenzen! Toen hebben we hem zelf maar op het paard laten zitten en wel leuke foto s daarvan gemaakt. Verder de hele familie op de foto gezet, met katten e.d.

s Avonds hebben wij een workshop Cappadocische toetjes maken gehad van Fatma, de moeder van de eigenaar van het logies. Fatma spreekt geen woord Engels, maar kon zich fantastisch uitdrukken. In huis lopen 4 katten, waarvan er 1 regelmatig op haar schouder zit. Ik vertelde dat wij ook een kat hebben en ze wilde blijkbaar weten of het een mannetje of vrouwtje was. We begrepen het niet helemaal, vervolgens werd 1 van de katten hardhandig van de grond geplukt en omgekeerd om te laten zien wat ze bedoelde. Henk scoorde verder goede punten, door in de pannen te roeren. Toen we vertelden dat hij thuis ook kookt werd gelijk haar man ingeruild! Het toetje wat we maakten is Asede, gemaakt met pekmez, een druivenstroop. Vervolgens is er nu in de bagage een grote pot pekmez. We hopen dat de pot heel blijft tot in Nederland!

Gisteren nog een prachtige tocht met een taxichauffeur gemaakt door het hele gebied. Overal kon je uitstappen en de chauffeur wachtte geduldig, althans ging op de achterbank liggen slapen, zodat we hem iedere keer wakker moesten maken!

Ook nog een mooie wandeltocht door de vallei van Ortahisar gemaakt. We waren de enige 2 wandelaars. Prachtige Balkankerken gezien en de natuur is overweldigend. Terug door een donkere grot/tunnel, ook de moeite waard.

Vandaag vertrokken naar Istanbul, vanmiddag de grote Bazaar bezocht en nu even interneppen en dan lekker een hapje eten

We hopen dat jullie je ook vermaken! Leve de koningin en tot mails

Henk en Karin