Op een onbewoond eieieiland.......

Wat is Havana toch prachtig. Het verval is groot, maar dat maakt het zo mooi. Overal oldtimers uit de  50-er jaren, sommigen hebben inmiddels wel een Lada motor gekregen. In ieder geval slurpen ze allemaal benzine en stoten ze roetwolken uit, maar het aantal auto’s is beperkt, je kan hier zelf ook goed rijden en oversteken. We zijn opgehaald in een turquoise Chevrolet uit 1957. Ons hotel lag middenin de oude stad, een oud koloniaal huis met een heerlijke binnenplaats. Veel gezien in Havana, lekker gegeten en natuurlijk lekkere rumcocktails geproefd. Overal spelen ze muziek, meestal boybandjes, oude boys wel te verstaan met prachtige stemmen, echt Buena Vista Social Club. Zou een goed idee zijn om in Nederland dergelijke bandjes te starten met bejaarde mannen. Geef ze een blokfluit, een trommel en een fles jenever en misschien is dit wel een nieuwe ontdekking! We zijn nog op de begraafplaats geweest, zo’n 56 hectare groot. Heel gebruikelijk om met je motor of auto hier door heen te rijden. Bij een rivier maken we ook kennis met Santeria, bepaalde rituelen die door een soort voodoo geestelijke worden uitgevoerd. Helaas net op tijd om een kip naar het hiernamaals te zien vertrekken! Vervolgens worden er botjes gegooid en hoe ze vallen geeft iets aan. “Morgen ontmoet u een donkere vreemdeling of de komende weken gaat u veel geld uitgeven!”

Onze huurauto ophalen was wat problematisch, te weinig auto’s beschikbaar, dus we moesten geduld hebben (niet mijn sterkste punt!) Uiteindelijk toch gelukt, het was nog best lastig om Havana uit te komen, want er zijn erg weinig bordjes en er is geen Tomtom (is niet toegestaan door Fidel). Wel hebben we een app gedownload (maps.me) die werkt als Tom Tom en ook staat alles aangegeven wat je zoekt het werkt op  gps, dus je kan regelmatig kijken of je goed zit. We zijn naar Cayo Levisa gegaan een onbewoond eiland waar we een cabin hadden 20 meter van het strand, zo’n 3 uur van Havana. De grote weg rijdt redelijk, maar daarbuiten heb je kuilen, bulten, kreukels in het wegdek. Gelukkig weinig verkeer, dus je kan slalommen. Bij de veerboot kon je parkeren en betalen wat je het waard vindt! Huurauto’s zijn populair om benzine uit te halen, reservewielen, ruitenwissers doen het goed op de 2ehands markt. Verder is Cuba erg veilig. Helaas kwamen we in een stortbui aan, maar de volgende dag was het weer lekker, wel een keiharde wind. Lekker geluierd en zo, nadeel soms heb je geen water en er staat dat het water 50 graden heet zou zijn maar volgens ons kon de 0 eraf.

Nu zitten we in Vinales, met tabaksplantages en veel tropisch fruit. Om de vallei een prachtig gebergte, zogenaamde mogotes. Onderweg naar Vinales nog iemand meegenomen in de auto, die on vervolgens mee sleepte naar een sigarenboer (zijn broer, dus eigenlijk en sigarenbroer) en daar een sigaar gerookt zoals Che Guevara ze rookte, namelijk gedoopt  in wat honing. De nicotine wordt door het fermentatieproces grotendeels verwijderd,  dus eigenlijk was het nog gezond! Broer was in ieder geval op zijn 7-de sigaren gaan roken! Daarna ook nog meegenomen naar een paladares, een eetadres van particulieren. Dat is tegenwoordig toegestaan en het eten was er heerlijk. Helaas raken we onze “nieuwe”  vriend maar moeilijk kwijt! Henk heeft wel een manier gevonden door niet meer te praten, maar ik vind dat lastiger, dus hij blijft plakken. Er wordt veel kreeft aangeboden. In ieder geval is het eten veel gevarieerder geworden dan 20 jaar geleden, toen kon je bijna alleen in de staatsrestaurants eten. Vanochtend een wandeling gemaakt in de tabaksplantages, was goed te doen, ook voor Henk, alleen het laatste stuk werd wat zwaar. Er zijn veel toeristen in Vinales en het verkeer is bijzonder, paardenkarretjes, ossenwagens, fietsen volbehangen met uien, karretjes, oldtimers, voor een fotograaf geweldig.

·         We logeren in een casa particulares (brandschoon) en eten daar vanavond ook. Ontbijt was prima, dus zal ook wel goed zijn.  Vanmiddag nog even rondrijden in de vallei. Helaas onze eerste lekke band. We kunnen hem snel laten repareren in het dorp. De monteur laat ons vol trots een grote pot met spijkers zien die hij de afgelopen 3 jaar heeft verwijderd. Leuk om Spaans met hem te praten, na de reparatie weten we een hoop van elkaar! (wat ik niet begrepen heb, verzinnen we er wel bij). Morgen reizen we door naar Maria la Gorda, met een prachtig strand en een natuurgebied. Wel een flinke rit, dus we gaan vroeg op pad.

Tot later! Hasta luego!