Alweer een week voorbij!

Time flies when you're having fun! Alweer een eek voorbij. Isle of Wight hebben we alweer verlaten. Het is een mooi eiland met prachtige Victoriaanse huizen. Een hoogtepunt was Osborne House, het huis van koningin Victoria, haar man Albert en hun 9 kinderen.Veel pracht en praal en de bedienden vertrekken zijn eindeloos. Ik zou graag een dagje in de keuken doorbrengen! Op het privéstrand en badkoets waarin Hare Majesteit het water ingeloodsd werd. 

Na een korte overtocht waren we weer op het vasteland en gingen we op weg naar de Jurassic Coast, bekend door alle overblijfselen van dinosaurussen e.d. die men vindt. Wij verbleven in Lulworth Cove Inn, een erg leuke inn met 12 kamers, allemaal verschillend gedecoreerd met strandvoorwerpen en oude koffertjes en zo. Zeker een reden om nog 11 keer terug te gaan, zo leuk was het. In het dorpje blijft na 17.00 uur bijna niemand achter, alleen wat hotelgasten.

Op vrijdag hadden we een fossil walk geboekt, waar je onder leiding van een geoloog het strand op ging om fossielen te zoeken. "Het is niet altijd goud dat blinkt" is een waarheid, want de mooist blinkende fossielen zijn gewoon dino poep (door vissenschubben glimt de versteende poep).  eén van de geologen viel in de categorie "praat nog onder water", zeker als het over ichthyosaurussen,pleth ..... saurussen, en zo en zo ging. De andere geoloog, Paddy, was wat stiller, zeker nadat hij zich vreselijk op zijn hand sloeg met een hamer!

We hebben in ieder geval ruim 4 uur gezocht naar werveltjes, steentjes met ammonieten en andere schelpjes, restanten van inktvissen. Aan het eind werden nog een aantal stenen kapot geslagen om nog wat ammonieten voor ons als amateur geologen te verkrijgen. Henk baalde dat hij dit pas aan het eind wist, want die had liever de hele middag stenen gekliefd. Op het strand was er ook veel glas en scherven aardewerk te vinden, helemaal mijn "cup of tea". Als het goed is kunnen we na de vakantie een 24-delig servies in elkaar gaan zetten! In ieder geval hingen onze broeken in bouwvakkersdecolleté door alle verzamelde stenen en zo.

Toen we terug waren in Lulworth Cove wilde ik graag de Durdle Door zien, een stenen boog in zee van zo'n 18 meter hoog. Afstand 1600 meter, maar wel steil omhoog! Dat viel dus niet mee na zo'n lange dag, maar uiteindelijk heel erg de moeite waard, met ook nog een prachtige zonsondergang. 's Nachts in ieder geval heerlijk geslapen!

Vandaag zijn we door gereisd naar Dartmoor en zitten nu in een prachtig oud hotel in Tavistock. Straks maar even opdoffen voor het eten, want een korte broek lijkt niet echt gewenst.

In de tussentijd ook nog af en toe wat winkeltjes gezien, vooral charity shops en voor een habbekrats mooi serviesgoed gekocht. Morgen hopelijk ook nog een carbootsale, als we op weg gaan naar het zomerhuis van Agatha Christie. We zitten nu in Devon en Cornwall, de geboortegrond van 2 favoriete schrijfsters van mij Daphne du Maurier en Agatha Christie. Kijken of we ook wat inspiratie kunnen krijgen!

Het weer is heerlijk geweest afgelopen week en blijft waarschijnlijk vrij stabiel de komende 2 weken, dus als dat waarheid wordt zijn we helemaal blij.

Tot later!

Henk en Karin